Hatırlar mısın Şiiri - Habip Ata Giresunlu

Bir güz mevsimiydi,
Yağmur yağıyordu üztelik;
Saçların sırıl sıklam,
Gözlerin pırıl pırıldı,
Hatırlar mısın?

Ağaç dallarında unutulan mutluluk
Büyüdükçe büyüyen kalp
En güzel rengi öpülesi dudaklarında toplardı
Hatırlar mısın?

Tüm titikler senin hatıran,
Senin için denizler döndü gözyaşına;
Solan güller duvağın oldu
Gözlerin mi siyah siyah geceler?
Sen
Ey ruhumun faniliğine gömülen meçhul
Ölümün solduramadığı tebessüm;
Ben de ölmeden öldüğünü
Hatırlar mısın?

Habip Ata Giresunlu
Manak-Ankara 210.01.1969