Hatırlar mısın? Şiiri - Salim Koçak

Acaba sen de hatırlar mısın?
Bir zamanlardı...
Taa fi tarihinde...
Kadın sesi o zamanlar daha güzeldi be sevgili
Senin sesin bile o zamanlar daha güzeldi.
O bir ninniydi bazen beşikte, sırtta, salıncakta,
Bazen yağmur kokan toprakta bir türkü...
Bazen de ağıttı, maniydi, gözyaşıydı hatta.
Yine hatırlar mısın acaba? ..
Bazen de sevişmelerin tadında bırakılan yüzü..

Ben o sesleri çok özledim be sevgili
Ben o sesleri çok özledim
Artık dört yanımız ağıt oldu
Artık üstüne bile ağıt yakılmayan ağıtlarla doldu dünyamız.
Sevgili
Parçalandı sazımız.

Hatırlar mısın yine? ...
Yine bir zamanlardı...
Para sesi bu denli yüzsüz değildi be sevgili!
Hışırtısı bu denli duyulmazdı uzaklardan,
Bu denli acıtmazdı kulaklarımızı,
Salyası bu denli dökülmezdi dudaklardan.

Dedemin ellerinde hiç bu denli onursuz olmadı para
Çoğalma uğruna hiç bu denli paralamadı kendini.
İşte ben var ya, dedemin ellerindeki o paranın sesini çok özledim be sevgili
Elma şekeri almak için verilen harçlığımın sesini.
Ve ey sevgili, hiç bu denli önüne geleni yenmedi para
Hiç bu denli galip gelmedi
Biliyor musun, yenilen kimdi? ...

İyi de, acaba hatırlar mısın yine?
Galiba bir de su sesi vardı be sevgili
Hani, nicedir işitmez olduğumuz...
Çoban çeşmelerinin, taşlı derelerin, yosunsuz ırmakların sesi...
Ben, köyümdeki derelerin şarkılarını çok özledim be sevgili
Çok özledim bana anlattıkları öyküleri.
Biliyorum,
Adım gibi biliyorum
Hepsi de mahzun, şarkısız, türküsüz şimdilerde.
Oysa şarkı, oysa türkü, oysa güzel sesler eğer işitilirse vardır be sevgili.
Nesini dinleyeceğiz ki yitenin
Artık sıra, yeni bir ağıt yakmada şimdi.