Bir çocuk tanırdım
Çok mutlu ve neşeliydi
En küçük şeyden mutlu olurdu
Herkes ona imrenirdi
Her daim mutlu
Sanki dünyalar onun
Olsa her taraf kötülük dolu
Bozamaz moralini onun
Bir gün bağlanmış gönlü
Gamze’li bir sevdaya
Daha da gülmüş yüzü
Hayatın inadına
Ama yolları hep
Çıkmaza çıkmış
Yorgun gönlüne hep
Gülün dikenleri batmış
Mücadele etmiş can pahasına
Kalmamış hiç mecali
Lanet etmiş bahtına
Görülmemiş emsali
Bu harbin sonu ne olur
Kimseler bilmez bunu
Belki bir yardım eden olur
Umut etmenin olmaz sonu
Ozan’lar yenik düşmez
Vardır bir çıkış yolu
Yüzünden Gamze’si eksilmez
Taşlı da olsa kaderin yolu
Kayıt Tarihi : 10.10.2007 22:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!