Hatırlansanmak Şiiri - Reşat Öztoprak

Hatırlansanmak

Gölgeme bir yüz düşüyor
Güzel mi bilmiyorum, üstelik çirkin değil
Anlatışa istinaden korkulu biraz
Anına nazaran biraz karmaşık
Zamana göre ise bavulu elinde

Kim bilir belki bir yerde bir yol arayan

Yüzünü ondan çevirmeden
Fark ediliyor gölgemdeki yokluğu

Sokakta bir zambağı vurdular
Gölgesine serptiler yapraklarını
Suçu kaldırımlara yüklediler
Tek düze bir sokakta unutarak kaldırımsızlığı

Sokaktaki lamba direklerini kırdılar
Mezarlara dönüştürerek ışığı

Sonra onlar unuttu, ben de unuttum
Sahi neydi unuttuğum

Bir deniz manzarasında içilen çay mı
Bir aşk yorgunluğu manzarasında
İçilmiş bir izmaritin kovalanırcasına kokusu mu
Yoksa hayaller mi yarına ve ertesine dair

Onlar da unuttu, ben de unuttum
Sahi şu kaldırımsız sokak nereye gider
Çıkar mı denizin birine, topraktan
Tozu var mıdır zeytin gölgeleri arasında

Hatırlayanınız var mı, ben hatırlamıyorum, ben sadece

Oturmuş, sadece göğü kendime yüz ediyorum.