Anlamsız bir sancı bu, Derinliklerimde hissettiğim. Ben, beni tanıyamıyorum da artık. Sen nasıl anlayacaksın. Seni son gönderişimdi, Çekip giderken , arkama bile bakmadığım. Hüznümü de aldım terkime. Heybem dolu, Alacaklarımı da doldurdum içine. Ökelerimi savurdum, son kez. Esen rüzgarların yelesine. Sen dağıldın, kayboldun. Bir duman bulutu gibi. Artık.. Ne gök mavi, Nede sen gri, Hatırlanmayacaksın bile.
18.02.2020
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta