Ben derim ki önce içimizde ki güzel çocuğu uyandıralım.
Hiç vakit kaybetmeden hiç aramadığımız sormadığımız
Hani bazen elimizde olmadan ihmal ettiğimiz
Birinci derece akrabalarımızı ansak bir yol seslerini duysak içten gerçekten Yürekten arasak onların sıkıntılarınaortak olsak, olmaz mı hiç sıkıntıları
Bizim olmuyor mu sıkıntılarımız hani o en olmadık zamanda bir ses gelse Sevdiğinizden içiniz ne hoş olur demi çoşarız yürekten,
Bazen bir selam,bazen bir gülüş yeter onlara,yaşlılarımızı hatırlasak bir yol gitsekte ellerini öpsek sevsek sevindirsek olmaz mı zor mu?
Değil hadi bir yol içimizdeki çocuğa izin verelim.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Canım benim, Öyle haklısınki. Bu dünyada insan olmayı başarabilen çok ender insanlara sonsuz sevgilerimi ve teşekkürlerimi gönderiyorum. Özünde doğru ve dürüst olan her daim yarar sağlar tüm canlılara. Sevgisini bağışlar sevdiklerine..
Dilerim iyilerle karşılaşırız.
Güzel yüreğine sevgimle.
tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta