Ben derim ki önce içimizde ki güzel çocuğu uyandıralım.
Hiç vakit kaybetmeden hiç aramadığımız sormadığımız
Hani bazen elimizde olmadan ihmal ettiğimiz
Birinci derece akrabalarımızı ansak bir yol seslerini duysak içten gerçekten Yürekten arasak onların sıkıntılarınaortak olsak, olmaz mı hiç sıkıntıları
Bizim olmuyor mu sıkıntılarımız hani o en olmadık zamanda bir ses gelse Sevdiğinizden içiniz ne hoş olur demi çoşarız yürekten,
Bazen bir selam,bazen bir gülüş yeter onlara,yaşlılarımızı hatırlasak bir yol gitsekte ellerini öpsek sevsek sevindirsek olmaz mı zor mu?
Değil hadi bir yol içimizdeki çocuğa izin verelim.
Ölümüm senden olur
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Devamını Oku
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...