Ben derim ki önce içimizde ki güzel çocuğu uyandıralım.
Hiç vakit kaybetmeden hiç aramadığımız sormadığımız
Hani bazen elimizde olmadan ihmal ettiğimiz
Birinci derece akrabalarımızı ansak bir yol seslerini duysak içten gerçekten Yürekten arasak onların sıkıntılarınaortak olsak, olmaz mı hiç sıkıntıları
Bizim olmuyor mu sıkıntılarımız hani o en olmadık zamanda bir ses gelse Sevdiğinizden içiniz ne hoş olur demi çoşarız yürekten,
Bazen bir selam,bazen bir gülüş yeter onlara,yaşlılarımızı hatırlasak bir yol gitsekte ellerini öpsek sevsek sevindirsek olmaz mı zor mu?
Değil hadi bir yol içimizdeki çocuğa izin verelim.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
