Hatırlamazdım.. Şiiri - Mertcan Arslan

Seni hatırlayacağım filan yok da işte, çalmasa şarkılar olur olmadık yerlerde.
Bazen bir radyo frekansında,bazen münibüs yolculuğun da söylemese şarkılar seni,zerre hatırlamazdım.
İnan aklımın ucundan geçmezdin.
Köprü üzerinde, eli elinde üşüyen sevgililer nöbet tutar gibi gelip geçmeseler.
Gülüşmeseler mesela.
Hiç hatırlamazdım.
Eminönü'nde balık ekmek 5 lirayı duymasam.
Yemin ederim hatırlamazdım, telefonum çalmasa..

Annem "uyu artık" demese, seni düşündüğümü bile anlamazdım.
Görmesem ya şu iskeleyi, varıp yanına "ben ne kadar da onsuzum" demesem onursuzca.
Yakmasam ya o sigarayı.
İçimi içime çekmesem..
İçim üşümese hatırlamazdım sıcaklığını..
Kokun burnumda tütmezdi.

Tuttuğun takımın maçının olduğunu söylemeseler, o akşamlar ölmezdim.
Ölsem üzülmezdim.
Ölsem ağlamazdım.
Ölsem hatırlamazdım.

Nefes almak bu kadar hatırlatmasa ya seni, güneş pencereme doğmasa, yağmur saçıma düşmese, rüzgar kulağıma adınla eğilmese.
Ellerim üşümese mesela..
Yemin ederim hatırlamazdım, adını bile hatırlamazdım..

Ben bu kadar sevmesem, kimse ölmezdi, borsa günlük önemini yine taşırdı.
Cumartesi anneleri yine taksim'de buluşurdu.
Bıyıklı yorgun amcalar simitlerini satardı.
Sinema biletleri tükenirdi.
Dünya kendi ekseninde daireler çizmeye devam ederdi.

Ben seni bu kadar sevmesem, bu kadar hatırlamasam, bu kadar içimin çıkmazına düşmesen..
Sen yine giderdin.
Sen hep giderdin.
Ve sormasalar adını.
Ben hiç hatırlamazdım, eksildiğimi..