Ben aşkımı hapsettim, ayaz gecelere
Soğuktan buz tutsun, nesilden nesile
Taze saf hiç bozulmadan kalsın diye...
Fotoğrafın albümde saralsın...
Senin aşkını hapsettim yüreğime
Muhabet verdim cezasına...
Artık tövbesinin önemi yok.
Adını zikrecek kalem bile yok.
Sonsuzluğun ta karabasanı olacak...
Ne yağan yağmur, nede yakan güneş
Ne kabına sığmaz çağlayan... Nede bitip tükenmeyen yollar
hatırlamaz onu...
Kayıt Tarihi : 17.12.2005 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!