Sen gözyaşı dökmenin zevkini ne bilirsin
hep o eski anıların özlemine çarpıp duruyorsun
ve dayanılmaz bir sona yaklaşıyorsun
içndeki hüzünler kuytularda dönerken
bir alev gibi, büyüyor çaresizliğin
Oysa nice sevdalar başlamıştı burda
hatırlamaya çalış, altında oturduğumuz ağacı
bir seher yıldızı gibi, süslenirdin şafağa
bilmem ki seni nasıl okumalı nasıl yazmalı
Denedim sensiz yaşamayı beceremedim
uçup uçup saçlarına konuyorum
her ayrılığın geçmişi bir acı oluyor
patlayan bir volkanın parçası gibi
dağılıyorum şimdi,kumları taşıyan bir rüzgâr gibiyim...
Kayıt Tarihi : 6.4.2009 23:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuri Dağdelen Öz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/06/hatirlamaya-calic.jpg)
doğrusu,içindeki hüzünler kuytularda dönerken
Dostlukla sevgiyle..
TÜM YORUMLAR (1)