Hatırlamak Şiiri - İdris Halup Kasap

Bugün seni düşündüm o gençlik çağa döndüm
Kırmadığın hayalın birçok uzağa döndüm
Efkarlandım derinden daldım ama ne dalmak
Yağı biten fitilin sönen çırağa döndüm
Adımı çağırdığın kulağımda çığnadı
Çok telaşlı bir sola bir geri sağa döndüm
Gezdiğimiz yolların beklediğim anları
Rüzgarla savurulan düşen toprağa döndüm
Gözlerimin önünde ne perdeler çekildi
Volkana hazır olan yanan bir dağa döndüm
Her tarafı yıkılmış gelip giden olmayan
Zamana terk edilmiş çöken durağa döndüm
Yok olan ümitleri bir bir önüme serdim
O hislerin elinde bir oyuncağa döndüm
Söylenir bazı aşklar aniden yad edilir
İstemeden geldiler zorlu konağa döndüm
Gözümden yaşlar aktı güçsüzlüğümden değil
Garip duyguyla dolan taşan bardağa döndüm
Uyuştu her tarafım olduğum yerde kaldım
Çocuk gibi yer tutmaz eski ayağa döndüm
Bir anlık sessizliğe sakinliğe büründüm
Kale gibi boşalan köşe bucağa döndüm
Bu nasıl hatıradır beni derinden vurdu
Öz elimden bileğim kesen bıçağa döndüm
Yaslandım bir duvara el bilmesin neyim var
Bet gözlerden saklanan garip kaçağa döndüm
Birde adını andım bozuldu her tarafım
Huylu huyundan geçmez eski korkağa döndüm
Olan oldu gönlüme yine gam yine hasret
Gözleri nemli olan yetim uşağa döndüm
Yaşanan o aşkından bir anlam çıkartmadım
Çocuk karaladığı kağıt yaprağa döndüm