Değer bilmek gerek kıymeti kaybetmeden,
Karşılık verebilmeli sevgiyi mahvetmeden.
Akıldır, şöyle bir yoklanmalı neler ile,
Yaşarken taşınabilen eşsiz değerler ile.
Bir fincan kahveye koyanlar kırk yıl hatırı
Sanki kural gibi hesaplamışlar kırk satırı.
Aslında kıymet görüp ikramdır hatır bilmek,
Sanki hiç çıkmıyor gibi hep aklına getirmek.
Gecelerin karanlıklarından uzanıp da sabaha,
Düşüncelerini de taşımak her an ve her lahza.
Hatırlamak, hem hiç unutmadan hatırlayarak
Hayat ile ölümü sıra sıra dizi dizi satırlayarak.
Kalpten kopup gelen bu eşsizliği bilebilmek
Elleriyle verirken “bu senindir” diyebilmek.
Başı sonu ne kadardır bir hesap yapmadan,
Hepsini verdim sonu nedir diye bakmadan…
Hatırlamak, bir an, bir şey, hepsini vermek,
Kıymeti kıymet bilerek tam yerine getirmek.
Fakirin verdiği biri şöyle irdele içerir dersini,
Gülme ona o, bir ile veriyor malının hepsini…
Mangal gibi yürek gerek dünyasını dökmeye
Malın tamamı için güç yetmez bilek bükmeye.
Neyim varsa veririm hepsini bana verilenin.
Parmak ucuyla itivermektir hayat denileni..
Hak edenin hakkını layıkıyla vermek gerek
İnanarak, bilerek, anlayarak ve düşünerek.
Geç kaldım zihniyeti akılda bitik olmasın
Zarardan kar iyidir tümüyle yitik kalmasın.
Hatırlamak, ucuz ve kolay bir meziyet değil,
Hiçbir eksisi yok hem kimseye eziyet değil.
Kayıt Tarihi : 27.9.2008 03:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sevgi dolu selamlar.
TÜM YORUMLAR (1)