Ne zaman elime bir kalem alsam
Sana seslenmek geliyor içimden
Güzelliğini hatırlıyorum bir yaz günü
Yine gemiler geçiyor uzaklardan
Biz yosun kokulu rıhtımlarda el ele
Şehirlerden İstanbul,aylardan temmuz
Ne zaman elime bir kalem alsam
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
yine istanbulu yakmak geliyor
bu sensiz sokakları evleri
bu plajları bu denizleri
sensiz kaldığım tüm şehri yakasım geliyor
yine alev alev bir istanbul düşünüyorum
ve çaresız yaktığım bütün sikaraların dumaların da
seni görmek istiyorum
ne zaman elime bir fırça alsam
yüzünü çiziyorum kapılara duvarlara
bir bir hatırlıyorum bütün hatlarını
gözlerini dudaklarını saçlarını
baktığım her yare gölgen düşüyor
dokunduğum her yerde senin sıcaklığın
sonra dağlar denizler giriyor aramıza
git gide büyüyor yalnızlığın
ne zaman elime kadeh alsam
delicesine sarhoş olmak istiyorum
içkiler seni hatırlatıyor yine
kırıyorum bir biri ardınca kadehleri
artık hiç bir şey fark etmez
ne dost
ne içki
ne aşk
ne kadın
gözlerimde yıllardır eşsiz olan
değişmeyen bir sen varsın
ne zaman elime bir ayna alsam
gözlerimden korkuyorum bakışlarımdan
bu seni unutamayan benden korkuyorum
uçurum çizgiler kara gölgeler
bir sonun belirtileri yüzümde yer yer
karşımdaki yüz sefil bir akşam
hep sana sesleniyorum duyuyormusun
ne zaman elime bir kağır alsam
umit yaşar oğuzcan
şiirlerine sahip çıkmak sevenlerin dileği
ruhun şad olsun
pinaloglu.m
ne zaman elime bir kalem alsam
ölüm geçiyor aklımdan...
ne zaman elime sesini alsam, sesizliğim olursun susmayan yüreğimde
iyiki vardın, iyiki duygularımızın sesi oldun
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta