hatırladın mı beni
nefes almaktan bunalınca gecenin köründe yalınayak gezerek,yalnızlığını ayaklar altında ezmek isteyen,o heba ettiğin ben…
hani şu omuzları hep düşük,
gözlerinin aynalarda hep kendi cenazesini izlediği
giderken ardına yaşıyor mu diye bakmadığın o buruk bakışlı ben…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta