Milâdı doldu sandığım ne varsa,
Hatırladım gülüşünde..
Çürümeye yüz tutmuş,
Sevilmeyi unutmuş,
Hatta ve hatta hiç anımsanmayan kaç tane duygu varsa, sana adandı..
Adın, sûrur sâlâtı dilimde..
Siyahın en koyusunda; gecenin yarısından, tan vaktine kadar..
Edilen duanın kâbulü sesin..
Ve sen..
Betimleme eyleminin kifayetsiz kaldığı,
Kalbime dokunduğu anda, iz bırakan adam..
Bazen en hoyrat yanımken,
Yaşadığım dinginliğin, sebebide sen olacaksın..
Sessizliğin tanımı sanırdım aşkını..
Mavilere bağırmak için çıldırıp,
Yürüdüğüm yollarda, izlerini bulana kadar..
Evveli sarsılmış hasbihalin, ahiri sen olduktan sonra,
Yağmurlu sessiz geceden kalma, toprak kokusuna uyandığın..
Çıkmazında kaybolduğun her anında,
Beni hatırla..
Baharın ilk çiçeğinin kokusunu,
Saçlarımda getireceğim sana..
Kayıt Tarihi : 1.1.2021 23:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!