Aslında tesadüf eseri
Buluştuğumuz bu yerde
Hepimiz yabancıydık birbirimize;
bakışlar yabancı,sesler yabancı...
Sonra bi' gün
Bi' bakış,bi' gülüş,iki dakikalık bi' hoş sohbet
tanışık kıldı bizi
İşte o an hatırladık birbirimizi
Adem ile Havva'yı hatırladık
Neden birbirimize bu denli yakın hissettiğiğmizi
Neden gülüşlerimizin aynı masumlukta olduğunu
o an anladık
o an ilki hatırladık
tanışıklığımız o an başladı
Ve ben de o zamandan beri,
sondan kaçar oldum
Çünkü biliyordum ki
Bu tanışıklık ancak
Mahşere kadar sürerdi
Oysa ben senin;
mahşer gününde de tanışığın olmayı dilerdim.
Kayıt Tarihi : 1.1.2023 21:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!