Hatırladığın Vakit Şiiri - Serkan Gönültaş

Karanlık gecenin soğuk rüzgarı seslenir arkandan
Cereyan ederim boş kapılar arasında
Terleyen tenim kış olduğunu unutur
Dolan gözlerim şehrimde seni arar
Yalnız seni yalnız senin gözlerini

Seçtiğin hayat için için sallanır bensizliğinle
Gün gelir hatırlarsın beni
Kısa çöpü çektiğine pişman olursun
Yazı yaşamak isterken kışa mahkum olursun
Bay şanslı seni her üzdüğünde hatırlarsın beni
Pişmanlığın dudaklarından kayar
Mezarından çıkmak istersin
Yüreğimi sokak sokak arar
Aynasız gönlüne bir bir indirirsin bıçak darbelerini
İşte o zaman bulursun beni

Ben seni hüzün basan bahçelerde bekleyeceğim
Korkma, parlayan gözlerinden tanırım seni
Korkak gözlerin gözlerimle buluştuğu vakit
Affedeceğim seni yeniden başlayacağız
Depremlerle boğuşan hayatımız mutluluğa esir olacak