HATIRLA, UNUTMA
Parmağında yüzük, gördüm resmini
Duvardaki tablodan söktüm ismini
Kaç gece sabahladım bulana kadar
Her halinden belli o durgun cismini
Ben beni kaybetmiştim
Kendimi terk etmiştim
Kalbime hapsetmiştim, hatırla
Külleri nefretim oldu
O güllerin hepsi de soldu
Alevler yağmura doydu, unutma
Şimdi ara sıra gelirim sensiz bu şehire
Bir başıma sokaklarda yürürüm durmadan
Bak yine karşıma çıktın hiç fark etmeden
Görür görmez gözlerini çektin sormadan
Ben beni kaybetmiştim
Kendimi terk etmiştim
Kalbime hapsetmiştim, hatırla
Külleri nefretim oldu
O güllerin hepsi de soldu
Alevler yağmura doydu, unutma
Saatin kaç buçuğuydu birden uyandım
Dışarısı buz kesiyorken ben kışta yandım
Kapattım telefonu sormadım hiç onu bunu
Yalanlar bile bile düştü tuttum inandım
Ben beni kaybetmiştim
Kendimi terk etmiştim
Kalbime hapsetmiştim, hatırla
Külleri nefretim oldu
O güllerin hepsi de soldu
Alevler yağmura doydu, unutma
- Mustafa ÖzTürk
Mustafa Öztürk 8Kayıt Tarihi : 2.3.2024 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bestelenmek üzere şarkı sözü olarak yazdığım şiirimdir. Okuyan herkese çok teşekkür ediyorum, var olun. - Mustafa ÖzTürk
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!