karadeniz'in hırçın çocuğu
harun'un yüreğine düşen bir tutam ışıktı
sevdanın en duruşuyla sevdi Harun
karadeniz gibi hırçın karadeniz gibi mert
ışık düşmüştü yüreğine sessiz bir volkan kaynıyordu
sevdalı yurdunun toprakları kanla sulanıyordu
batan günden doğan güne
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta