Öyle bir hakikat var ki,
Değişilmez dünyalara,
Meşgul olmalı ruh,kalp ve vicdanımız,
Vermemeli yer boş hülyâlara.....
Olmalı insanın en büyük meselesi,
Ebedî hayâtını kurtarma çabası,
Yoksa ha bitti,ha bitiyor bak ömür,
Olsun kabrimiz bir cennet bahçesi.....
Dâim hatırla ÖLÜMü,
Çünkü; kaçınılmaz sonumuz,
Azığını hazrıla varken imkânın,
Uzun ve meşakkatli sarptır bak yolumuz.....
Kayıt Tarihi : 6.12.2011 23:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!