Hatırla Hemi Şiiri - Muammer Yalçın

Unutma sen beni her gidişinde
O sıra taşında hatırla hemi
Ağlayıp sızlayıp ah edişinde
Gözünün yaşında hatırla hemi

Barhacın kolunda sıra durduğun
Aklına gelende su doldurduğun
Ara sıra orda beni gördüğün
O Pınar başında hatırla hemi

Dediler tarlalar hep olmuş mere
Yerime Dagları dolaş bir kere
Ay özünün üstü yoncalı dere
Kandilin taşında hatırla hemi

Her çula çapıta sim diye bakma
Görürsen bu Adam kim diye bakma
Şimdi ihtiyarım şimdiye bakma
On sekiz yaşında hatırla beni

Beline sarardı ebem kuşağı
Entere geynirdi erkek uşağı
O zaman meşhurdu ağaç kaşığı
Sufranın başında hatırla hemi

Bitmek bilmese de bu çıkmaz yollar
Dolanmasa bile bellere kollar
Aksa da su gibi mevsimler yıllar
Her Ocak beşinde hatırla hemi

Yüzüme bakarsan afallayıp da
Eski bir tanıdık bir dost deyip de
Hafızan canlanır belki duyup da
Hayalin düşünde hatırla hemi

Maziyi anıp da hüzün dolarsa
Kimseler görmesin gözün ağlarsa
Türkçe sözlü hafif müzik çalarsa
Radyonun başında hatırla hemi

Soğan ekmek ile İnsan yaşardı
Yalçınım bak yine gözün yaşardı
Babamız yaz Altay Öküz koşardı
Kagnının peşinde hatırla hemi MYa