HATIRLA BENİ HAYAT Şiiri - Şair Khan

Önce güneş kaybolmaya başladı, deniz coştu martılar sustu,
Kara bulutlar yoğunlaştı hızlıca geldi güneşi yuttu,
Kader denilen ince ama çok acı çizgi yüz hatları ile buluştu
İşte başladı yağmur denen rahmet, gökyüzü ile gözler de coştu
Ağla utanma dostum ağla sana başka şans kalmadı ki
Hayata dair attığın her zar geldiyse hep yek senin suçun yok
Sana bakan o pırıltı gözler artık düşman olmuşsa yapacak bir şey yok
Üzülme hep aynı durum ”Hatırlamadı yine beni Hayat”

Hatırlar mısın ufak bir çocuktun mahallenin çamurlu yollarında oynayan,
Hastalıktan sararmış benzinle gizlice koşmaya çalışır da beceremezdin,
Annen hep seni gizlice camdan kontrol ederdi yaşlı gözlerle
Sanki bir anda onu terk etmeye hazırlanıyormuşsun gibi
Yüzünde çamurun yanı sıra hep bir boş bakan gözlere sahiptin
Sanki biliyordun büyüme sevdası ile gelecek o kara günleri
Bir yok oluş destanında hep ama hep başrol oynayacağını
Hani çamura saplayarak oynadığın çivi oyunundaki gibi
Saplanacak olan yüreğine kirli sevdaları, hataları günahları biliyormuş gibi
Uzun lafı kısası “Hatırlamadı yine Hayat“

Bazen yakaladım diye sevinerek kucaklanan mutluluk salkımları diken tarlası çıkar
Özenle kesilmiş gülün dikeni sadece hatırını sorar,
Yakaladım derken sevda trenini bir bakarsın dudakta solar
Bir bakmışsın sana verilen sadece o trenin kara kalın isi değer
Bazen anılara en çok yakışan elbise birkaç damla gözyaşı olmuşsa eğer
Boş veremezsin yalvarırsın ona ne olur ”Hatırla hayat hatırla beni”

KHAN
17/03/2003