dünya büsbütün karanlık şimdi
ikimizde yanlızız martılar gibi
benden konuş sevgili
alnından öptüğüm geceden
hatırla beni
dalgalar isyan kokar ayaklarında
ay'ın gölgesinde mahpus bir "ben"
çek beni karanlığından
ıssız sokaklar şahitliğinde
öpeyim seni
geceleyin soğuk caddelerde
topladım çiçeklerini
gözlerinin kuşkulu büyüsünde
hayalet duvarlar örülmeden
gizeminde esaret başlamadan
üşümüş ellerimle ısıtayım seni
şafağın dinginliğinde
yüreğine dokunmam için
hatırla beni
seninle yaşamak için
sularında nefessiz yaşayıp
topraktan filizini yeşerteceğim
ve
saklayacağım bu şiiri
gönül kafesinde her daim mırıldansın diye
sen!
hatırla beni...
Kayıt Tarihi : 21.4.2020 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!