Hatırla Beni Şiiri - Seyfullah Öztürk

Hatırla beni,
En çok geceyi severdim ben.
Sanki içimde yaşayamadığım tüm ukdeler o vakit uyanır, konuşurdu geceyle.
Ayı seyrederdim, yıldızları düşünürdüm.
Kat kat arş-u alayı hayal eder,
gök ehlini ve gecenin içinde gezen görünmeyenleri düşünürdüm.
Soğuk mevsimlerde rüzgarın cilveli kadın saçını savuruşu gibi
yüzüme çarpması hoşuma giderdi.
Geceyi severdim ben, çok severdim.
Hatırında tut bunu.
--------
Hatırla beni,
Çok seyrettim tan vaktini.
Hani doğan gün kovar ya geceyi,
aslında onlar iki cilveli sevgili.
Birde seher sökerken,
güneş doğarken bulutlar garip garip şekil alır.
Onlara bakmayı çok severim.
Düşünürüm, bir şeylere benzetiririm, korkarım, sevinirim.
Çeşit çeşit duygu uyanır içimde,
güneş en güzel haliyle yeryüzüne uzanırken.
Hatırında tut bunu.
---------
Hatırla beni,
Şimdi Yağmur yağıyor.
Mevsim sonbahar.
Yapraklarından mahrum ağaç dalları.
Ağaçlar çıplak.
Kuşlar nerede?
Geçen gün serçelerle birlikte yürüdüm, biliyor musun?
Benimle yürüdüler resmen,
ben adım attıkça onlarda ağaçtan ağaca kondular benimle birlikte aynı merhalede.
Yağmur yağıyor.
İçim gayri resmi, dışım resmen ıslanıyor.
Çok severim yağmurda ıslanmayı.
Hatırında tut bunu.
--------
Hatırla beni,
Seni düşünürüm.
Serseri bir şiir gelir vurur beni şakağımdan.
Hüzün sızar yüreğime.
Ardı arkası kesilmeyen hatıralara gebe gibi sancılanır aklım.
Uzaklara yazılmış şarkılar türküler basar aklımı.
Çalgı çengi kurulur zihnime.
Sıra gecesi gibidir, sen hiç durmadan gezersin içimde.
İçim içimi yer.
Hatırında tut bunu.
Hatırla beni...