Ayağın düşer de bir gün gidersen
O “bizim” mekanda hatırla beni
Yaşlı kemancıya yine gülersen
Ellerim yakanda; hatırla beni
Gitsen uzaklara, diyarlar gezsen
Hicran yeli olup dört yandan essen
Adaklar adasan, kurbanlar kessen
İki elin kanda hatırla beni
Saçında görüp nefessiz kaldığım
Bakıp bakıp hayallere daldığım
Masadayken çaktırmadan çaldığım
Lacivert tokanda hatırla beni
O ilk günde üzerinde gördüğüm
Yakasından iplik çekip söktüğüm
Kol ucuna vişne suyu döktüğüm
Merinos hırkanda hatırla beni
Kalmadı hiç latifeden anlayan
Yan be güzelim, bu ayrılığa yan
“Ayıpsın be gülüm” diye başlayan
Her arsız şakanda hatırla beni
Az emeği yoktu; şu bizim işte
Bas bas bağırırdı hani: ”Enişte! ”
Rastlarsan çarşıda, alışverişte
O deli Türkan’da hatırla beni
Kim demiş sevdalar yeniden başlar
Kolunda bir adam, gözünde yaşlar
Halaylar çekerken tüm arkadaşlar
Düğünde, nişanda hatırla beni
O ayda keşfettik aşkı, sevdayı
O ayda yaşadık hüznü, vedayı
Biri son, biri ilk; baharın ayı
Eylül’de, Nisan’da hatırla beni
Kayıt Tarihi : 23.6.2015 17:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!