Vakit yaklaşır ya kuşluğa doğru
Yolların çıkınca taşlığa doğru
Sebepsiz gözlerin boşluğa doğru
Baktığı zamanda hatırla beni
Serpilir geceye azınca düşler
Çökünce yüzüne kemanî kaşlar
Çekik gözlerinden gizlice yaşlar
Aktığı zamanda hatırla beni
Hasret soldurunca o güzel yüzü
Kalbine saplanır keskin bir sızı
Harlanıp külünden aşkımın közü
Yaktığı zamanda hatırla beni
Ey sözümün özü sevdası duru
Yakacak sineni aşkımın koru
Ömrünün gülleri yaprağı kuru
Döktüğü zamanda hatırla beni
Geceden sabaha hayaller kurup
Elleri koynunda mahsunca durup
Üzüntü çöküpte boynunu garip
Büktüğü zamanda hatırla beni
Affetmem unutma sevsemde candan
Tükenir günlerin biter bir yandan
Azrail gelipte ruhunu tenden
Çektiği zamanda hatırla beni
18/11/2013
Fevzi ÖztürkKayıt Tarihi : 19.11.2013 17:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!