Hatırla Artık Beni Şiiri - Güliz Ardilli

Mutsuzluk akıyor gözlerimden,
Bugün doğum günüm.
Ne kadar da yalnızım, çaresiz, sensiz.
Seni özledim senin haberin yok.
Haberin olsa bile umurunda olmaz ki.
Üç gün konuşmamaya dayanamadığım sevgilim,
Artık yok.
Ayda bir bile görüşmeye razı olurken,
Neden bu ayrılık, bu ızdırap, bu işkence?
Sana yaklaşmama izin vermiyorsun,
Paylaşmama yanındayken bile.
Gururum kırıldı, çok üzgünüm, yalnız, sensiz.
Sesini duymak bile yeterdi.
Onu bile çok görüyorsun.
Açlık, uykusuzluk kimin umurunda?
Sadece sen önemlisin benim için.
İşlerin, arkadaşların, herkes ve her şey,
Benden daha önemli senin için.
Hem arasan bile,
Ne konuşacaksın ki benimle?
Yanımda olursan daha çok üzülürüm diye mi korkuyorsun?
İnan bundan daha üzgün olamam.
Mezun oldum biliyor musun?
Her şeye rağmen,
Beni bırakmana rağmen.
Sevinmelisin başardım, kazandım.
Ama seni kaybettim her şeyimi.
Ben seni düşünürken,
Şimdi sen kim bilir nerdesin, kimlerlesin.
Bilmece gibisin çözemiyorum seni.
Anlayamıyorum bazen,
Şaka mı yapıyorsun ciddi misin?
Seni özlüyorum ela gözlerini, dokunuşunu, bakışını.
Senin umurunda mı?
Bir daha böyle sevememekten korkuyorum,
Hem de sevmekten yine kaybetmekten.
Kimse senin gibi olamaz.
Hiç olmayacak belki de,
Hiç kimse.

24 Ağustos 2002 Cumartesi 13:45 / İstanbul