Benim doğduğum köyde,
Taş basardı bağırlarına analar…
Ninniler yankılanmazdı gecelerin karanlığında!
Ağıtlar ürperirdi
Yangın düşen bağırların hüznünden…
Korkuyu ve çaresizliği unutturmuştu,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
K U T L A R I M.+10
Saygilarimla..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta