Hani yorgunluğun evreninde kalbin sımsıcak çarpıyordu
Bir beyaz kağıdı ömrünün gelinliği gibi tutuyordun
O çarpıntıda o sadelik ve yücelikte sen vardın
Bir de sana misafir gelen
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim