Hatırla Şiiri - Erkan Liban Kılıç

Hani yorgunluğun evreninde kalbin sımsıcak çarpıyordu

Bir beyaz kağıdı ömrünün gelinliği gibi tutuyordun

O çarpıntıda o sadelik ve yücelikte sen vardın

Bir de sana misafir gelen

Ve seni mecalsiz bırakan

Ay verniği tutuştuğunda

Yaratılış bakışlarında tutkulu bir düş ararken

Şimşek donduğunda

Gözlerin yağmura dokunduğunda

Ellerinde seni titreten

Misafir kimdi?

(Adam, yaşadıklarından özetler çıkararak

Ağacın sol kulağına fısıldıyor yapması gerekeni

Ağaç kulağından kağıtlar çıkararak

Adama fısıldıyor

Biliyor yapraklar büyürse

Biliyor, biliyorsa ne var büyürse)

Arkaik bir düşkünlük bu biliyorum

Mevsimlerin sırrını sordun

Dile bilgininin dilini sordun

Ensest bir mavi köpürdüğü beşikte

Dilini tarayan düş, duyduğunu bildirdi

Devrilen bir in kakülü canını yaktı sonra

Cebri gonga uzadı. Boynu kırlara değdi

Kömür su aldı

Demir kanadı