Hatırla Şiiri - Osman Söylemez

Kıvılcım olup ateşin bağrından kopuyorum
Artık vedalar uzak değil soğudu küllerim
Bir mülteci gibi bilinmezliğe gidiyorum
Sende kalsın o sarsak bütün düşlerim

Geri döner miyim bir umut damlasına
Bir vaha uğruna çölde avunur muyum
Kanar mıyım yine o gözlerinin elasına
O kaybettiğim huzuru yine bulur muyum

Ürpermezdim hiç üşüyen avuçlarında
Üstüme sinen esrarlı kokunu özlerdim
Bir garip serüven bu birlikteliğin soluğunda
Sessizce hikayenin sonunu beklerdim

Hisler ayrıyken dünyalar çok uzak
Her kelamda tüneyen yalnızlıklarım var
Mutlak aynıyken sevdalar hep tuzak
Kelimelere tutunamayan hüzünlerim var

Söylenecek bir sözüm kalmadı artık
Daha yaşanacak bir ömür avuntum var
Son bir hatrımı sor bari son kez hatırla
Sana el değmemiş bir şiir borcum var