Perdeni kapama ne olur gönül pencerende.
Bir kez daha delirebilecek kadar güçlü değil bedenim.
Şimdi yağmura düşman düşmüşüm katalitik sıcaklığın yanı başında,
Şimdi çocukluğumdan daha çok üşümüşüm, sobanın soğukluğunda.
Ben şimdi yere düşmüşüm, bir düş'müşüm kurtların sofrasında,
Ben şimdi dost ile küsmüşüm, taş tabelamı beklerim başım avcum arasında.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta