Yağmurlu bir bahar günüydü,
Gökyüzü kül rengi bulutlarla kaplıydı,
Şeftali ağaçları çiçek açmıştı
Pembe ve beyaz bahar çiçekler arasındaydık.
Toprak kokusundan sarhoş olmuştuk.
Hatırlar mısın?
Sebepsiz gülümsemeler yayılmıştı suratlarımıza,
Ellerimiz terliyordu.
İşte o an,
Aşık olmuştum gözlerine,
Hani gökyüzünün kıskandığı,
Hani denizlerden almış rengini,
Okyanuslardan almış,
Mavi,
Masmavi gözlerine.
Hatırlar mısın?
Titremeler soğuktan değildi,
İliklerimize kadar ıslansak da,
Titrememiz heyecandandı hani.
Yüreklerimizde koskoca bir volkan.
Sebepsiz hüzünlerden,
Gündelik koşuşturmalardan,
Ve karanlıktan sıyrılıp aşka uzatmıştık ellerimizi.
Birbirimize uzatmıştık.
Hatırlar mısın?
Alev alev yanıyordu tenimiz,
Açtık birbirimize,
Susamıştı tenlerimiz birbirine.
Hatırlar mısın?
Sevgili…
Kayıt Tarihi : 9.11.2021 14:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!