Hatırla Şiiri - Arya Soysal

Hani hatırla
canım dediğinin canını aldığında derin bir nefes alıp gökyüzüne bakmıştın ya,
Hani uzun süre o gökyüzünde asılı kalmıştın
İnceldiğin yerden koparmadığın o bağ
Boynuna dolanmıştı hatırla.
Göğsün göğüs kafesine sıkışıp kalmıştı
Nefes alamadığın o ilk geceyi hatırla.
Bitse de ölsem demiştin ya,
İşte o ilk gecenin ertesi gününü hatırla.
Nasılda yaşadın mecburiyetle
Ve o mecburiyetin nasılda dönmüştü inada.
Uykusuz gecelerden yakınırken,
Ağlamaktan uyuya kaldığın zamanları hatırla.
Sonra alışmıştın ya, o tarifsiz acıya
Onunla yaşamaya.
Onunla bir olmaya.
Sonra sıfır.
Sonra hiç.
Biliyormusun hiçlik büyüktür birden
Bunu öğrendiğimde büyük bir yük oluştu birden.
Sonra geçmedi
Alıştım sadece.
Geçmezdi zaten
Alışılır ve yaşanırdı sadece...