Üzerimde bir ağırlık var
dediğinde bana
Alnındaki hüzünlü yorgun çizgiler bağrışıyorlardı
Uçsuz bucaksız dönüşü olmayan yolları hatırlatıyorlardı
Kirpikleri nöbetteydi bu gece
Rüzgarların savurduğu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta