Hüznü mekan bellettin.
Gözlerde akan onca yaşı israf ettin.
Sen köşe bucak kaçtın kaçmasına da,
Ben yakınlara bile uzak düştüm...
Özlem, aşkın gayri meşru çocuğuydu sevgilim.
Giderken bana bırakıp kaçtığın,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta