Sen ve ben, aynı kedere boyun eğen,
yelkovan kuşları gibiydik.
Kırılmış dakikalar ardında yitirdik benliğimizi.
Ah! kimseler duymadı sessizliğimizi...
Gayrimeşru bir yalnızlık sardı yaralarımızı, kader,
kara bir duvak gibi alnımda yokluğunun mührü kader,
o ve ben, aynı kederle eriyen, idama mahkumlar gibiydik.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor