Zannetmeyin dünyanız çok hoşuma gitti diye yaşıyorum,
Gidecek yerim olmadığı için aranızda dolaşıyorum,
Gözlerinize dikkatli dikkatli baktığıma sakın aldanmayın,
Bir kelimenizi bile anlamıyorum, hatırınız için kafa sallıyorum
Bazen, kendimden şüphe ediyorum, ''benle aynı dili mi konuşuyorsunuz? ! ''
Akşam olunca neden ölü taklidi yapıyor, sabah olunca diriliyorsunuz? !
Biliyorum, hepiniz el birilği ettiniz benimle alay ediyorsunuz!
Neye gülüp ağlıyorsunuz anlamıyorum, hatırınız için sizin gibi yapıyorum...
Hadi diyelim ki, ölü taklidi yapmıyor da, gerçekten ölüyorsunuz! ..
Sonra bir parça toprak kazıp, birbirinizi gömüyorsunuz,
Gündüzleri anladım da, geceleri mezarda yatmaya hiç mi korkmuyor sunuz?
Durduk yere niye ölüyorsunuz anlamıyorum, hatırınız için sizi dinliyorum...
Milyarlarca insanın arasında yabancılık çekmeden nasıl yaşıyorsunuz?
Bunca insan, birbirinin içinden çıkıyor! İç içe nasıl sığıyorsunuz?
Hadi hepsini anladık diyelim, kaşınızı gözünüzü kime çizdiriyor sunuz?
Söylediklerinize inanmıyor, hatırınız için sesimi çıkartmıyorum...
Kayıt Tarihi : 11.4.2002 17:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!