Uzun demirler kopuyor, çocukluğum,
gözlerimin dibinden çıkmakta.
Sokaklarda, kaldırımlarda arkamı yasladığım,
her kim varsa.
Sözümona, yangınların küllerinden artakalan,
anlamsız kalıntılardır hayat.
Görünmeyen hatıralar, adına şiir yazılmış kadınlar.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta