Ne zaman siliyor.
Ne günler geçiyor.
Ya tozlu raflarda kalıyorsun hatıranın hatırına.
Ya da kül olup savruluyorsun oradan oraya
Gözlerin doluyor.
Ruhun kabarıyor.
Bir kapı sesi.
Seni senden alıyor.
Kalp ritmi bozulmuş.
Ortada kulluğun kalıyor.
Aklın uçmuş.
Ruhun kayıp.
Ölüm kokuyor.
Uzak bir hatıra gelip dayanınca kapına.
Kış bir kardelene yenik düşer.
Gök, uçan kuşun kanadına..
Elbet hüzün birikir.
Karalık geceler şiire karışır.
Hasret suya.
Su toprağa.
Toprak rüzgarla savrulur.
Ömür zamanı kovalar.
Zaman, tik taklarla oyalar.
Ve gelir ölüm.
Unutulmazlar unutulur,
Zaman çizelgesinde.
Ama sen kalırsın kalbin ilişiğinde.
Titrer kalbin.
Bir hatıranın eşiğinde.
Zaman onun peşinde.
O, zamanın içinde.
Kayıt Tarihi : 3.8.2023 05:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!