Hatırana Saygı Şiiri - Mehmet Dumanlı

Bana ilk gönderdiğin,
Kartını hatırlıyormusun?
Unutmuşsundur herhalde,
Üzerinden çok yıllar geçti,
Nereden hatırlayacaksın.
Ama ben unutmadım,
Hatırlıyor ve saklıyorum.
Biliyormusun?
Ön yüzünde küçük bir ev,
Birde dere vardı,
Gözlerin belki de suyun,
Maviliğinde dalardı,
Belkide söyleyemediklerin,
Resimde donardı.
Arkasında anlamlı bir kaç söz,
Belki de ağlamaklı iki göz.
Tekrarlıyorsun her şeyi içinden,
Lakin! Belli ki yazmaya bulamıyorsun,
Yada seçemiyorsun,
Anlamlı bir kaç söz?
'Merhaba' diye başlıyorsun,
Anlatamadıklarınla, Anlattıklarına,
İkinci kelimeyi belliki
Belliki çok aramışsın,
Tüm duygularına mihenk taşı,
Mihenk taşı yapmışsın,
' Sevgili '
Hem sevgi, hem hoşgörü,
Her şeyi bir kelimede anlatmışsın,
Belkide bu kelimeyle,
İfadelere çağ atlatmışsın.
Onca güzel sözden sonra,
'Hoşca kalé diye,
Mektubu, hisleri, duyguları,......
Bağlamışsın.
Bu bir ayrılık mı?
Yoksa başlangıç, kavuşmak mı?
Sen mutlaka anlatmışsındır,
Ama beni ağlatmışsın.
Gözyaşlarımla silinmiş bazı yerleri,
Gizlidir o yaşta o günün eserleri,
Sen ne dersen de,
Bu gönül hem seviyor,
Hemde serseri.