-Sevgili anneme...
Giderken,
Emanetin bende kaldı…
Uykusuz gecelere sattığın ömrün,
Kanatlarının altında,
Bir gözünden
Diğerine emanet edemediklerin….
Gözlerindeki ışıklar bende kaldı.
Şefkat dolu bakışların,
Baktıkça canlanan fersiz gözlerin bende kaldı...
Kimse görmesin diye kuytularda,
Gözyaşlarını gizledin üzülmesin diye yavrun…
Ser verdin, can verdin sır vermedin kimseye
Bir acı haber ulaşmasın diye, giderken
Zamanı da kucaklayıp götürdün,
Senli zamanlar yok artık,
Sensiz zamanların kıskacındayım her an.
Anlar işkence, dakikalar hüzün, saatler yokluk…
Giderken,
Şefkatini, merhametini de götürdün…
Yalancı analara dul babalara kaldı dünya
Giderken
Saçlarıma değen eller gitti…
Sana ulaşan yollar gitti
Çıkmaz sokaklardayım
Kayboldum
Sen giderken….
Hatıran bende kaldı
Tut bu ağır yükün ucundan,
Ezme beni bu emanetin altında…
El ele gidelim gittiğin yere…
Kayıt Tarihi : 13.12.2004 07:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Hatıran bende kaldı
Tut bu ağır yükün ucundan,
Ezme beni bu emanetin altında…
El ele gidelim gittiğin yere…
hüzünlü:(((((
TÜM YORUMLAR (4)