Hatıram Kalmasın Şiiri - Subaşı Ferhat

Bu şehirden, hiç bir hatıram kalmasın
Sökülsün,bir bir ağladığım duvarlardan,
Acılara tanık, hüzünlü kaldırımlardan,
Karışsın, hazan mevsiminde dökülen sararan yapraklara,
Bir asi rüzgar savursun bilinmeyen diyarlara,
Senden, bana ait hiç bir hatıran kalmasın vefasız!
Karışsın, mazinin dipsiz derinliklerine.
İsmim, isimsiz mezar olsun sevda kabristanında,
Desinler ki öyle biri hiç yaşamadı ki buralarada,
Bir yolcuydu iz bırakmadan gelip geçti buralardan,
Bu kanadı kırık yaralı şehirden hiç bir hatıram kalmasın.
Boşalsın hatıraların umuda baktığım pencereden
Takip etmesin sinsi gölgeler gibi her adımda
Damlamasın ne olur yüreğimin çatlak tavanından
Kanatarak sök yüreğimden, salıver bu kentin ırmağına.
Bu şehirden ve senden hiç bir hatıram kalmasın
Kalırsa da ibretlik bir aşk mahduru sevdam kalsın
Ağladı gözlerim bir daha başka gözler ağlamasın VEFASIZ...