Hatıramın kucağında uyur sevgilim
Belki Belkıs gibi mağrur ama çaresiz
Düne dair ne varsa Ebabilin gagasında...
Oysa ben onun ayak sesleri sanmıştım
Kâinat lâl olmuştu lâl
Ruhumun şah damarını keserken delâl..
Yine de bahar kokuyordu hatıralar
Alıp göklere savurdum hayalini ey yar!
İremde misin kalk da gel yar..
Kayıt Tarihi : 14.2.2014 01:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)