Hatıram Şiiri - Ahmet Narin

Benzeri olmaz bir daha, bu sevdanın dengi
Enerji verir etrafa, yüzünün ahengi
Zihnimden çıkmadı o an, gözlerinin rengi
Bakışları sempatik, gözleri uyum rengi

Değişti hayatımın yönü onu görünce
Yaşamak mors alfabe oldu, hayat işkence
Çıkmıyordu aklımdan artık gündüz ve gece
Unuttum gülmeyi, neşeyi, onu sevince

Karanlık geceler hissiz, sessiz ve sakindi
Sevda uğruna yanan bedenim matemliydi
Beni o hale koyan, onun güzelliğiydi
Kalbim hüzünle doldu, mutluluklar hayaldi

Dünya fanidir, çok güçlü olduğunu sanma
Ateş gibi yaktın ruhumu, acımasızca!
Sen beni hiç anlamadın ki ömrün boyunca!
Sevgim anlamlıydı, hatıramdaki Açelya

Kalbini tanıyamadım, yıllarımı verdim
Kötüye uşak olan nefsi zikirle yendim
Zincirlerden kurtuldum Efendimizi sevdim
Dolunayı hatırlayınca kendime geldim!