İki dudağımın arasındaki
''ıslıksın sen''
Çalmaya söylemeye koktuğum
Son bölümlerini seyredemediğim diziler gibisin
Sonunda ne olduğunu hiç bilmediğim
Hep merakla telaşla beklediğim
Hani heyecanlanırsın da hıçkırıklar tutar ya
''boş ver''
Neden anlatıyorum ki
Zaman gibisin sen bende
Herkesin konuştuğu kimsenin tanımadığı
Belki masum ürkek bakışlarındı
Belki ben yıllar önce bir köşeye attığım
Sevgimi arıyordum
Sen benim kalemindeki mürekkeptin
Satırlara nasıl düşeceği belli olmayan
Sonra gözlerimdim
Her zaman senden kaçırdığım
İnsanlarla konuşma dilimdin
Gözlerimdin
Ben beyaz yarınlara sakladığım
Sisli kandil lambalarında yazmak için
Gözleri mi acıttığım
Şiirlere sakladım seni
Gözlerinde çocukçu bir sıcaklığı aradım
Bulamadım sanma buldum
Sen yağmurdun
Uzak bana benim olmayan bir yağmur
—işte üzülme- ben ondan iç çektim
Aklım eser dide
Islıklar kaçırırım yüreğinden
Çocukça gönlün mü?
Yağmurlara savurur sonra ağlardım
Affet beni şimdi
Ben senin önünde eğilemem...
Kayıt Tarihi : 19.4.2006 14:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!