Engel Duygular Şiiri - Midayet Kara

Boşa geçti, yaşadığım bunca yıllar
Gelip geçti o yıllar, büküldü beller
Neden ayrıldık neden, gülüyor eller
Hatıralara yer yok, engel duygular

Sabahları kalkınca, baktım aynaya
Çile çekmek için mi, geldim dünyaya
Başımı kaldırıp da baksam semaya
Hatıralara yer yok, engel duygular

Dünya bilsin aşkımı, bunu söylerim
Ben mi istedim bu yaşamı, neylerim
Çıkıp yüce dağlarda, seyran eylerim
Hatıralara yer yok, engel duygular

Biliyorum kaybettim bir, ömür boyu
Yıllar geçse değişmez, o yarin huyu
Versende içmem artık, elinden suyu
Hatıralara yer yok, engel duygular

Kahrediyorum ben, böyle bir yaşama
Hislerim çok karışık, ermem akşama
Söylediğim o sözler, belki boş ama
Hatıralara yer yok, engel duygular

Kaybettim onca sene, yüzüm gülmedi
Sevdim ben o zalimi, kıymet bilmedi
Düştü peşime, bana aman vermedi
Hatıralara yer yok, engel duygular

Yıllarca aradım seni, bulamadım
Dertte çilede, yanında olamadım
Zalim felek peşimde, hiç gülemedim
Hatıralara yer yok, engel duygular

Felek ile ben bir savaşa, karıştım
Mücadele ettikçe, buna alıştım
Yıllar geçtikçe, kader ile yarıştım
Hatıralara yer yok, engel duygular

Midayet ‘im felekle, uğraşın vardır
Ecel gelince gidersin, dünya dardır
Gelip’te kurtaracak, yine o yardır
Hatıralara yer yok, engel duygular
(0165) Şubat 1979