Hatıralar ve Sen Şiiri - Ali Dost Gürgöz

Bırakıp gittin ya sorgusuz
Hayalini ve hatıralarını ardından bırakıp,,
Yağmur taneleri olup
Kabından taştın,
Irmakların gürültüsüne karışıp
Sonsuzluğa aktın,

Herşey bıraktığın gibi,
Toprak halen sen kokuyor,
Rüzgar saçlarını savuruyor yüzüme,
Şu an,
Yüreğim sığmıyor kafesine
Bir an,
Nefesiz kalıyorum,
Sirenler çalıyor beynimde
Baktığım her yer cehenem zebanileri,

Mahşer kalabalığında,
Sağır eden sesizlik bu
Yalnızlık
Sensizlik,
Asırlardır yokmuşsun sanki
Hayal gibi
Düş gibi
Giderken hiç düşünmedin mi,
Neden bunu bize yaptın,,

Kim umudunu cayır cayır yaktı,
Kim
Aldığın nefesi buza çevirdi,
Yokluğuna,
Alışmadım,alışamıyorum ki,
Herşey bir oyun sanki
Gezdiğimiz yerlerden geçince içim acıyor
Çok özledim seni,
Kaç zamandır,
Kör karanlık bir kuyuda,
Sonsuzluğa uzanan bir tünelin başındayım,
Prangalar atılmış ayaklarıma
Emekliyemiyorum dahi,

Bu gece izmirden döndüm,
Şimdi manevi yalnızlığımla sana misafirim
Gelmek istemesemde
Kendimi burada bulup,
Rahatlıyorum..

Buralara gelmemin tek sebebi
Senin bu şehirde yaşamış olman
Bu şehirde yaşama tutunmuş olman
Bu şehirde geleceği düşlemiş olman
Bu şehirde aşık olman
Bu şehirde anılarını bırakmış olman,
Bu şehir özlemlerimi dindiriyor,
Bu şehir seni bana yaşatıyor,
Sen olmasan hiç gelmesen bile
Bu şehri yapayalnız
Bu şehri sensiz bırakamam ki,
Bu şehir alevsiz dumanlarda koysada,
Burdan başka her yer boğuyor beni,
Alışamadım hiç bir şeye
Çok özlüyorum seni..

Görüyorum şimdi
Duyuyorum ve anlıyorum ki
Hayallerini düşlerini ve bu şehri
Giderken,
Bana emanet ettmişsin..

AG-22.01.2017