Hatıralar Resitali Şiiri - Sedat Kesim

Bir gün daha bitti;
Ben yine çok özledim ve sen yine gelmedin

Zemheride üşüdü hayallerim
Sürgün edildim senli düşlerimden
Bir meçhule yürüyordum sanki
Sokaklarda kandiller sönerken

Heyhat bahardan eser kalmamış kalmamış çiçeklerin ne ihtişamı ne kokusu
Bak solmuş tüm rengi hayalini kurduğumuz o pembe panjurlu evin de yokuşu

Safran sarısı odamın dört duvarı
Yastığım taş yorganım buz
Bir yok olmuşluk sinsilesinde baktığım her yer
Katran karası cellat geceler
Sanki ıssırılmış sanki kuduz

Dalgaların da sesini duymuyorum şimdi
Hani nerde alabildiğine mavi denizler
Çiçekler açmıyormu bağlarda bahçelerde
Görüyorum soyunmuş ağaçlar kurumuş dalları solmuş çiçekler

Yıldızlar gecenin incileri değil mi
Neden yoklar gökyüzünde
Böyle sabah olmaz eksik kalmış birşeyler benim gibi
Neden parlamıyor güneş o gül yüzünde

Prangalar eskittim yüreğimde
Hançerler saplandı kalbime
Ölümden korkmak değildi benimkisi
Seni yaşayamamaktı yeterince

Tarifsiz bir acı bu anlatamam
Kifayetsiz kalır kelimeler bu hüznün yanında
Boğazımda düğümlenir ismin aklıma her geldiğinde
Yutkunurum yakar yüreğimi iç çekişlerimde

Böyle olsun istemezdim oysa
Alabildiğine sonsuz maviliğinde kaybolmak isterdim gözlerinin şikayet etmezdim
Bakıyorumda şimdi payıma düşen simsiyah dipsiz bir kuyu alacakaranlıklar içinde bilseydim düşermiydim

Dedimya şikayet etmezdim sende kaybolmaktan
Keşke rastlasaydık zamanın bir köşesinde
Keşke bu kadar geç olmadan

Nihayetinde ben sana geç kaldım sende bana
Bu yüzden saygı duyuyorum o muazzez hatırana

Duyuyormusun duyuyormusun şu hoş sedayı şu sesi sus ve dinle işte bu hatıralar resitali...

Sedat Kesim